Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα γνώριμο σε όλους μας. Είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός άμυνας του ανθρώπινου συστήματος. Η προφύλαξη από κινδύνους που ελλοχεύουν στο εξωτερικό περιβάλλον, καθώς και η προστασία από τον ίδιο μας τον εαυτό, καθιστούν την άμυνα του φόβου ως μια από τις ισχυρότερες αλλά και πιο χρήσιμες.
Όταν όμως ο φόβος είναι δυσανάλογος του ερεθίσματος ή όταν το άτομο νιώθει πανικό, τρόμο και αγωνία, ενώ δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, τότε έχουμε την πιθανότητα της μετατροπής του φόβου σε φοβία.
Ενώ, το συναίσθημα του φόβου είναι μια υγιής αντίδραση που μπορεί να συμβάλει στην σωματική και ψυχική μας ισορροπία, αντίθετα, η εγκατάσταση μιας φοβίας είναι μια δυσλειτουργική και άκαμπτη διαταραχή που εγκλωβίζει το άτομο και κατά κάποιο τρόπο του στερεί την ελευθερία του.
Δυστυχώς, οι αντιδράσεις του ατόμου που πάσχει από φοβία κάποιου τύπου, δεν ελέγχονται από την συνειδητή βούλησή του, ακόμα και όταν γνωρίζει ότι ο φόβος του είναι εντελώς παράλογος.
Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται όταν το άτομο έρθει σε επαφή με την φοβογόνο κατάσταση, είναι: δυσφορία, ζάλη, εφίδρωση, αναπνευστική δυσχέρεια, φόβος λιποθυμίας, χάσιμο έλεγχου, φόβος θανάτου και η ανάγκη άμεσης απομάκρυνσης από το ερέθισμα.
Όταν η φοβία διαιωνίζεται, μπορεί να επιφέρει σοβαρό περιορισμό στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή του ατόμου. Η επιβολή της φοβίας μπορεί να είναι τόσο ισχυρή, που να το κατακλύζει όχι μόνο όταν έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο του φόβου του, αλλά και γενικότερα στην καθημερινότητά του. Η ανασφάλεια, το διάχυτο άγχος, η εξάντληση, καθώς και τα καταθλιπτικά συμπτώματα, γίνονται εμφανή. Το άτομο που πάσχει, περιορίζει τις δραστηριότητές του, προ-κειμένου να αποφύγει τα δυσάρεστα συναισθήματα που του προκαλούνται όταν έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο της φοβίας του. Πολλές φορές, θα ζητήσει από τα κοντινά του πρόσωπα να τον συνοδεύσουν, θα ακολουθήσει διαδρομές που τις έχει ελέγξει, θα καταφύγει σε αλκοόλ ή άλλες ουσίες για να καλύψει την φοβία του, ή μπορεί ακόμα και να απομονωθεί εντελώς.
Ποιες όμως μπορεί να είναι οι φοβίες αυτές;
Οι πιο συχνές είναι οι εξής:
Αγοραφοβία: Μορφή αγχώδους διαταραχής που χαρακτηρίζεται από τον φόβο του ατόμου να βρεθεί σε χώρους με πολυκοσμία ή πολυσύχναστους δρόμους, αλλά και σε κλειστούς χώρους.
Κλειστοφοβία: Το άτομο αισθάνεται παράλογο φόβο ως προς τους κλειστούς χώρους όπως τα ασανσέρ, τον κινηματογράφο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Εδώ ο φόβος εγκλωβισμού είναι η κύρια αγωνία.
Κοινωνική φοβία: Εμφανίζεται κυρίως στους έφηβους και τους νεαρούς ενήλικες και των δύο φύλων. Εδώ ο φόβος σχετίζεται με την κοινωνική συμπεριφορά και την έκθεση στην πιθανή κριτική των άλλων, όσον αφορά στην ομιλία, στις εξετάσεις κ.λ.π.
Ζωοφοβία: Κυρίως εμφανίζεται σε παιδιά και σε γυναίκες, όπου ο φόβος ως προς τα ζώα, (πουλιά, φίδια, αράχνες κ.λ.π.) είναι πολύ συγκεκριμένος και συνήθως δεν δημιουργεί μεγάλη αναστάτωση στην καθημερινότητα του ατόμου.
Υψοφοβία: Το άτομο φοβάται τα ύψη αλλά ταυτόχρονα νιώθει μια ανεξέλεγκτη έλξη για το κενό.
Φοβία αντικειμένων: Το άτομο φοβάται να έρθει σε επαφή με συγκεκριμένα αντικείμενα (βελόνες, μαχαίρια, χώμα, βελούδο, φτερά κ.λ.π.)
Φοβία μέσων συγκοινωνίας: Ο φόβος χρήσης του τρένου, του αεροπλάνου ή του αυτοκινήτου κ.λ.π.
Νοσοφοβία: Πρόκειται για τον φόβο του αγχωτικού ατόμου ότι πάσχει από διάφορες ασθένειες, όπως καρδιακά νοσήματα, καρκίνο και οτιδήποτε τύχει να διαβάσει ή να ακούσει στον περίγυρο του, συνδέοντάς το με μια πεποίθηση ότι το ίδιο νοσεί από την έκαστη ασθένεια.
Ο άνθρωπος είναι ένα ον ευάλωτο, όσο και ισχυρό και αυτό τον καθιστά πολύπλοκο όσον αφορά στις λειτουργίες του. Τι μας κάνει λοιπόν να νοσούμε όταν κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό έχουμε τη δυνατότητα, τη γνώση, την εμπειρία να αποφύγουμε την ταλαιπωρία της σωματικής και ψυχικής μας υπόστασης; Ας δεχτούμε για την ώρα ότι όταν νοσούμε υπερέχει η ευάλωτη πλευρά.
Τα παρακάτω λόγια ανήκουν σε μια ασθενή μου, που πάσχει από αγοραφοβία: «Ψάχνω να βρω αυτό το οποίο με κάνει να σκέφτομαι αρνητικά για τα πάντα. Θέλω να νιώσω ελεύθερη, να νιώσει ελεύθερη η σκέψη μου. Να την αφήνω και εκείνη να μην πηγαίνει στο κακό. Είναι τόσο όμορφη η ζωή και εμένα κάτι δεν με αφήνει να ζήσω. Είναι φοβερό το ότι έχω τα πάντα και δεν μπορώ να ζήσω». Η ίδια μάλιστα φαίνεται να γνωρίζει μέσω της θεραπείας της ότι φοβάται να αντιμετωπίσει τον τρομακτικό για εκείνη κόσμο γύρω της και τότε είναι που χάνεται! Όταν ήταν μικρή έτρεχε στην αγκαλιά της μάνας της, ενώ τώρα καλείται να τα αντιμετωπίσει μόνη της.
Αυτή είναι μια εξήγηση που συμφωνεί και με την ψυχαναλυτική σκέψη, που αποδίδει την ανάπτυξη των φοβιών σε εσωτερικές, άλυτες, ενδοψυχικές συγκρούσεις, τις οποίες το άτομο αποφορτίζει μεταθέτοντάς τις σε εξωτερικούς παράγοντες.
Αυτές οι συγκρούσεις μπορεί να αφορούν την δυσκολία του ατόμου να αποχωριστεί το γονικό του περιβάλλον, την φροντίδα της μαμάς και του μπαμπά, κατ’ επέκταση να φοβάται να αντιμετωπίσει την ενηλικίωση του και συνάμα τις ευθύνες που αυτή προϋποθέτει. Συχνά, τέτοιου είδους συγκρούσεις σχετίζονται με την αγοραφοβία.
Μια άλλη σύγκρουση αφορά την συνειδητοποίηση του ατόμου ότι θα πεθάνει. Αν ο στόχος της ζωής είναι ο θάνατος, όπως κάποτε μας είπε ο Φρόιντ, τότε για ένα άτομο που πάσχει από κλειστοφοβία, οι στενοί χώροι μπορεί να συμβολίζουν τον τάφο, και τον εγκλωβισμό του στον θάνατο. Κάποιες φορές η φοβία συμβολίζει, με μεταμφιεσμένο τρόπο, την απαγορευμένχρόνο και ο ντόπιος εργαζόμενος δεν μεταναστεύει. Ο αγροτουρισμός αποδεικνύεται ότι θα μπορούσε να γίνει το τοπικό «εργαλείο» ανάπτυξης της υπαίθρου και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να το εκμεταλλευθεί αυτό θετικά. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται ν’ ανταποκριθεί με τη σειρά της στην ποιότητα που επαγγέλλεται ο αγροτουρισμός. Δεν είναι δυνατόν να παρέχει ιδανικές υπηρεσίες η αγροτουριστική επιχείρηση και λίγα μέτρα απ’ έξω ο δήμος να έχει σωρό τα σκουπίδια ή, όπως συνήθως συμβαίνει στην επαρχία, όπου υπάρχει φαράγγι ή ελεύθερο οικόπεδο να υπάρχει και μια μικρή χωματερή. Η χώρα μας είναι ιδανικός τόπος από τον Έβρο μέχρι τα Κύθηρα και από την Καστοριά μέχρι την Γαύδο για αγροτουρισμό και τουρισμό υπαίθρου. Έχει ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες για επισκέψεις όλο το χρόνο. Έχει πρωτογενή παραγωγή, που ευτυχώς ακόμα είναι σε οικογενειακό επίπεδο τουλάχιστον στην ύπαιθρο. Πάνω απ’ όλα όμως έχει το ταμπεραμέντο του Έλληνα, που «πετάει τη σκούφια του» για γλέντι και καλοπέραση και αυτά θέλει να τα μοιράζεται και με τους άλλους. Γι αυτό λέμε ΟΧΙ στο μαζικό, αλλά απρόσωπο τουρισμό που ισοπεδώνει τα πάντα. Λέμε ΝΑΙ στην εμπειρία του επισκέπτη και αυτήν την εμπειρία μπορούμε να την κάνουμε αξέχαστη. Η Ελλάδα είναι λοιπόν αγροτουριστικός προορισμός, αρκεί να μην αλλοι-ωθεί ο χαρακτήρας της αγροτουριστικής επιχείρησης.
Ε.Κ. Τι εννοείτε να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της αγροτουριστικής επιχείρησης;
Π. Μεταξάτος Δυστυχώς, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, φοβόμαστε ότι διάφορα «αρπακτικά» θα θελήσουν να επωφεληθούν του παγκόσμιου ρεύματος προς τον αγροτουρισμό και θα θελήσουν να τον μαζικοποιήσουν. Έχει «βαπτιστεί» τουριστική επιχείρηση στην Αταλάντη σαν αγροτουριστική, με 1.600 ξενοδοχειακές κλίνες, 3 γήπεδα γκολφ κ.λπ. Η αγροτουριστική επιχείρηση είναι οικογενειακή επιχείρηση, συνήθως μικρής έκτασης, γιατί αυτό σημαίνει αγροτουρισμός. Ο τουρίστας βιώνει μαζί με τον ιδιοκτήτη, τον αυθεντικό τρόπο που ζει ο δεύτερος.
Ε.Κ. Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που έχετε συναντήσει στον μέχρι τώρα αγώνα σας για την προβολή και την καθιέρωση του αγροτουρισμού;
Π.Μ. Τα μεγαλύτερα εμπόδια που έχουμε μέχρι τώρα συναντήσει, είναι καταρχήν η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου να συνομιλήσει μαζί μας. Έχουμε κάνει οκτώ αιτήσεις για συνάντηση χωρίς να μας απαντήσουν σε καμία. Επιπλέον είμαστε ακάλυπτοι νομοθετικά, αφού δεν υπάρχει νομολογία σχετικά με την αγροτουριστική δραστηριότητα. Για παράδειγμα: για να προσφέρουμε μία τυρόπιτα που φτιάχνει η γιαγιά στον επισκέπτη μας, χρειαζόμαστε άδεια εργαστηρίου παραγωγής πιττών, αλλιώς είμαστε παράνομοι.
Ε.Κ. Τι είδους ανθρώπους προσελκύει ο αγροτουρισμός;
Π.Μ. Προσελκύει αστούς κατά 80%, νέους από 25-45 ετών, διευθυντικά ή ανώτερα στελέχη οργανισμών ή επιχειρήσεων που αναζητούν αυθεντικές εμπειρίες για τους ίδιους και τις οικογένειες τους. Η ΑΜΚΕ ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ έχει συσταθεί από επιχειρηματίες του αγροτουρισμού από όλη την Ελλάδα, χωρίς ακαδημαϊκούς (αλλά με επιστήμονες), χωρίς δημόσιους υπαλλήλους, χωρίς μελετητές, χωρίς συμβούλους, με στόχους μεταξύ άλλων:
1. Αύξηση της ζήτησης του αγροτουρισμού.
2. Συνεργασίες και συνεργατισμό επιχειρηματιών (συλλογική δράση).
3. Υποστήριξη επίλυσης προβλημάτων αγροτουρισμού.
4. Οριοθέτηση των αντικειμένων του αγροτουρισμού.
5. Ανταλλαγή εμπειριών επιχειρηματιών και μεταφορά τεχνογνωσίας.
6. Υποστήριξη τεκμηρίωσης και συμβολή στην επεξεργασία θεμάτων.
7. Διαμόρφωση προδιαγραφών και πιστοποίησής τους.
Η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ, λόγω έλλειψης θεσμικού πλαισίου, προσδιόρισε ως επιχείρηση αγροτουρισμού την επιχείρηση που έχει ή λειτουργεί ταυτόχρονα τουλάχιστον δύο από τις παρακάτω δραστηριότητες: 1. Παραδοσιακοί ξενώνες, 2. Ταβέρνες με τοπική γαστρονομία, 3. Εργαστήρια παραδοσιακών προϊόντων, 4. Επισκέψιμα αγροκτήματα και 5. Δραστηριότητες (περίπατοι, ιππασία, μαθήματα μαγειρικής, πανηγύρια, εκδηλώσεις κ.λπ.) και έχει ισχυρή σύνδεση με την τοπική κοινωνία και γη.
Ε.Κ. Πως ξεκίνησε το κέντρο Κριτονού; Λειτουργεί σαν αγροτουριστική μονάδα;
Π.Μ. Το κέντρο εναλλακτικών διακοπών Κριτονού ξεκίνησε το 1994, από την παρακίνηση των φίλων που καλούσαμε τα καλοκαίρια στο κτήμα μας στην Κεφαλονιά. Περνάγαμε τόσο ωραία που τελικά αποφασίσαμε με τη γυναίκα μου, να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία και με άλλους φίλους που θα μας επισκέπτονταν.
Τελικά, η Κριτονού εξελίχθηκε σε ένα παγκόσμιο κέντρο πνευματικής και σωματικής αποτοξίνωσης και αναγέννησης. Σπουδαίες προσωπικότητες της New Age έχουν έλθει στην Κριτονού για να ξεκουραστούν ή για να διδάξουν. Από τους πιο γνωστούς είναι οι: Deepack Chopra, Jose Silva, Bob Stone, Burt Goldman, David Furlong, John Neat. Στην Κριτονού ζούμε με φυσικό τρόπο, παράγουμε οι ίδιοι τις βιολογικές τροφές, τις οποίες μαγειρεύουμε με παραδοσιακό τρόπο και με το καταπληκτικό extra παρθένο ελαιόλαδό μας στον ξυλόφουρνό μας και χαλαρώνουμε, ακούμε μουσική, χορεύουμε, κολυμπάμε σε ένα ιδιωτικό λιμάνι, αφού διασχίσουμε το πανέμορφο σκεπαστό φαράγγι μας. Τα βράδια κάτω από τα αστέρια στο πέτρινο, ανοικτό θέατρό μας, φιλοσοφούμε και ερχόμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Η δήλωση ενός φίλου για το πώς πέρασε τις διακοπές του κοντά μας, πιστεύουμε αντικατοπτρίζει το τι νοιώθουν αυτοί που μας επισκέπτονται: «Ξυπόλητη σκέψη και αναγέννηση των αισθήσεων». Αυτό είναι η Κριτονού. Κάθε χειμώνα ανυπομονούμε να έρθει το καλοκαίρι για να ξανασυναντήσουμε τους φίλους μας και ελπίζουμε σύντομα να έχουμε εγκαταστάσεις για όλο το χρόνο.
Ε.Κ. Ποια είναι η εμπειρία σας σαν παραγωγός βιολογικού λαδιού;
Π.Μ. Η νοθεία στο λάδι είναι μεγάλη και δυστυχώς ο καταναλωτής δεν είναι σε θέση να την εντοπίσει. Έτσι δεν μπορεί να εκτιμήσει τη διαφορά που καλείται να πληρώσει για ένα βιολογικό πιστοποιημένο ελαιόλαδο. Φοβάμαι ότι οι περισσότεροι Έλληνες χρησιμοποιούν ακατάλληλα ελαιόλαδα, διαφορετικά θα επέλεγαν τα βιολογικά, αφού η γεύση τους είναι καλύτερη και είναι και πιο υγιεινά. Στην πρόσφατη επίσκεψη μου στην έκθεση βιολογικών προϊόντων στην Μπολόνια της Ιταλίας, διαπίστωσα ότι τα ελληνικά βιολογικά λάδια δεν συγκρίνονται ποιοτικά με τα ιταλικά και τα ισπανικά. Είναι πολύ ανώτερα. Είναι κρίμα το ελληνικό λάδι να εξάγεται στην Ιταλία χύμα και να το εισάγουμε στη συνέχεια τυποποιημένο, επειδή το κράτος δεν δίνει ανάλογες ευκαιρίες στους Έλληνες παραγωγούς.
ΦΕ.Κ. Εκτός από αυτές τις δραστηριότητές σας, αυτό που κυρίως σας χαρακτηρίζει είναι η πολύχρονη ενασχόλησή σας με τη Μέθοδο Σίλβα. Πόσα χρόνια ασχολείσθε με τη Μέθοδο και ποιες είναι οι αρχές της;
Π.Μ. Με την Μέθοδο Σίλβα ασχολούμαι από το 1978. Τότε ήταν που παρακολούθησα το πρώτο σεμινάριο που άλλαξε τη ζωή μου. Θεωρώ την ανακάλυψη του Jose Silva, το ότι δηλαδή ο άνθρωπος μπορεί να λειτουργεί με συνείδηση σε χαμηλότερη εγκεφαλική συχνότητα, μια από τις σημαντικότερες επιστημονικές πληροφορίες για τον σύγχρονο άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι είναι ο κύριος υπεύθυνος για το είδος της ζωής που ζει και την πραγματικότητα που παράγει, τότε μπορεί να αλλάξει τη ζωή του και να κάνει τα όνειρα του πράξη. Ο Jose Silva μετά από πολύχρονη έρευνα κατάφερε να δημιουργήσει νοητικές ασκήσεις, με τις οποίες μπορεί ο καθένας να προγραμματίσει το μυαλό του και να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα σε όλους τους τομείς της ζωής του: υγεία-σχέσεις-χρήματα-οικογένεια-εργασία κ.λπ. Η Μέθοδος διδάσκεται σε 131 χώρες και 60 πανεπιστήμια, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες, γι’ αυτήν έχουν γραφεί πάνω από 100 βιβλία με περισσότερες από 10.000.000 πωλήσεις και την έχουν παρακολουθήσει εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Εγώ με τη γυναίκα μου Μαριάννα είμαστε υπεύθυνοι για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Τουρκία, τη Βουλγαρία, τη Μάλτα και την Αλβανία, όπου την έχουμε διδάξει σε περισσότερους από 50.000 ανθρώπους.
Ε.Κ. Χρειάζεται πολύ εξάσκηση για να έχει κάποιος αποτέλεσμα;
Π.Μ. Κάποιος που παρακολουθεί τα σεμινάριά μας και εφαρμόζει τις τεχνικές στην καθημερινότητά του, αλλάζει τη ζωή του προς το καλύτερο από τις πρώτες κιόλας ώρες, γιατί αρχίζει να βλέπει πιο αισιόδοξα τα πράγματα. Αλλά και γιατί αισθάνεται τα οφέλη της χαλάρωσης από τις ασκήσεις που κάνει.
Ε.Κ. Πώς μπορεί κανείς να μάθει περισσότερα γι’ αυτή την Μέθοδο;
Π.Μ. Μπορεί εύκολα μέσω internet στο www.silva.gr ή διαβάζοντας κάποιο από τα δέκα βιβλία που κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις Κριτονού. Μπορεί να παρακολουθήσει δωρεάν τις δύο πρώτες ώρες του σεμιναρίου κάθε πρώτη Τετάρτη του μήνα στην αίθουσα της Μεθόδου, Ιπποκράτους 10, 2ος όροφος (Μετρό Πανεπιστημίου) στις 6μ.μ-8μ.μ. Να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι εγγυημένα.
Ε.Κ. Υπάρχουν καταξιωμένες δημοφιλείς προσωπικότητες μεταξύ των μαθητών σας;
Π.Μ. Μεταξύ των αποφοίτων της μεθόδου υπάρχουν διάσημοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, γιατροί, επιστήμονες, που έχουν εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια.
Ε.Κ. Έχετε γνωρίσει από κοντά τον Jose Silva; Πώς ήταν σαν άνθρωπός;
Π.Μ. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα, όχι μόνο γιατί συνεργαστήκαμε, αλλά και γιατί τίμησε την οικογένεια μου πολλές φορές, φιλοξενώντας μας στο σπίτι του, όπως και εκείνος έχει φιλοξενηθεί αντίστοιχα στο δικό μου. Ήταν μια ιδιοφυία, η ανακάλυψη του άλλαξε τις αντιλήψεις της επιστήμης για τον εγκέφαλο, το νου και τη συνείδηση.
Ε.Κ. Οικονομική κρίση και ελληνική πραγματικότητα. Πώς βλέπετε να εξελισσόμαστε με αυτά τα πρόσφατα δεδομένα;
Π.Μ. Θεωρώ ότι παρασυρθήκαμε σε μεγάλο βαθμό από έναν «φανταχτερό» τρόπο ζωής και αφήσαμε τις πραγματικές αξίες της ζωής να ατονήσουν. Δώσαμε μεγάλη σημασία στη γρήγορη οικονομική επιτυχία με κάθε τρόπο και δεν τη συνδέσαμε με τις πραγματικές -ουσιαστικές μας ανάγκες, αλλά και τις ανάγκες και των άλλων ανθρώπων και του περιβάλλοντος. Χρειαζόμαστε την επιτυχία αλλά είναι απαραίτητο να υπάρχει και ισορροπία σε αυτά που κάνουμε, με αυτά που έχουμε πραγματικά ανάγκη. Παράγουμε πολλά σκουπίδια κάθε είδους. Είναι απαραίτητο να ξεφορτωθούμε αρκετά από αυτά, με πρώτο από όλα, όλες αυτές τις άχρηστες πληροφορίες που γεμίζει το μυαλό μας η τηλεόραση και τα διάφορα έντυπα ή ΜΜΕ.
Τα επόμενα χρόνια λοιπόν να «νοικοκυρευτούμε». Να αναπροσαρμόσουμε τους στόχους μας, να αναζητήσουμε συμμαχίες με άλλους σαν εμάς, να δουλέψουμε με περισσότερη σύνεση και με βάση ερωτήματα όπως: Το χρειάζομαι αυτό; Αξίζει τον κόπο; Λύνει κάποιο πρόβλημα; Βοηθά και άλλους εκτός από εμένα; Είναι καλό για τον πλανήτη; Ως άνθρωπος αισιόδοξος βλέπω πολύ θετικά αποτελέσματα για όσους αντιμετωπίσουν την κρίση με βάση τα προηγούμενα. Για μένα δεν υπάρχει «άσχημος καιρός», αλλά ακατάλληλα ρούχα.
Ε.Κ. Τι είναι αυτό που λείπει περισσότερο από τον κόσμο σήμερα κατά την γνώμη σας;
Π.Μ. Τα τελευταία 20 χρόνια είχαμε μια έκρηξη στον τομέα των πληροφοριών. Μέχρι τώρα είχαμε εκπαιδευτεί να συγκεντρώνουμε, να αναλύουμε, να συγκρίνουμε και να αξιολογούμε τις πληροφορίες. Αυτός είναι ένας γραμμικός τρόπος αριστεροεγκεφαλικός- λογικός. Δώσαμε πολύ μεγάλη σημασία στη γνώση. Η μάθηση έγινε αυτοσκοπός και γεμίσαμε πτυχιούχους και γνώστες πάσης φύσεως, αλλά ανίκανους να λύσουν προβλήματα. Τα προβλήματα λύνονται με τη ΦΑΝΤΑΣΙΑ και οι περιοριστικές αντιλήψεις που είχαμε την αποθάρρυναν μέχρι τώρα. Χρειάζεται να διδάξουμε στα παιδιά μας να παράγουν πληροφορίες – λύσεις και πραγματικότητα, και όχι να τη διαχειρίζονται. Ο άνθρωπος είναι απαραίτητο να δει τον εαυτό του σαν ένα τέλειο δημιούργημα και τότε θα αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν τέτοιο. Όσο εστιαζόμαστε στα προβλήματα εγκλωβιζόμαστε μέσα σε αυτά. Είναι σαν τον ποδηλάτη που βλέπει μια λακκούβα στο δρόμο και άθελά του οδηγεί το ποδήλατό του μέσα σε αυτήν. Για να αποφύγει την λακκούβα πρέπει να κοιτάξει έξω από αυτήν. Χρειάζεται να δούμε έξω από τα «προβλήματα», να αναζητήσουμε καινοτόμες, πρωτοποριακές λύσεις και τρόπους και αυτό μόνο η ανάπτυξη της φαντασίας μπορεί να μας το δώσει, και η χρησιμοποίηση του απεριόριστου δυναμικού του ίδιου μας του νου. Σαν πνευματικά όντα που είμαστε έχουμε μέσα μας τις απαντήσεις και τις δυνατότητες για όλα όσα βιώνουμε σε αυτή την διάσταση. Νομίζω ότι η αναγνώριση του πνευματικού μας εαυτού έχει πρωταρχική σημασία, γιατί τότε «ο δρόμος προς την πνευματική μας ολοκλήρωση» είναι το μοναδικό συγκλονιστικό ταξίδι που νομοτελειακά θα κάνουμε στη ζωή μας. Επιτέλους, η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι οι πνευματικές δυνατότητες του ανθρώπου εξελίσσονται τόσο, που στην επόμενη εξελικτική φάση της ζωής στον πλανήτη ο ανθρώπινος νους θα έχει θεϊκές δυνατότητες.
Ε.Κ. Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου στα πνευματικά καλέσματά σας;
Π.Μ. Παραμένουμε πάντα οι πρώτοι σε προσέλευση (αριθμό) ατόμων που θα ήθελαν να μάθουν με τι τρόπο η ζωή τους θα γίνει περισσότερο γεμάτη, ανεξάρτητη και με ουσιαστικό ενδιαφέρον. Εμένα όμως με συγκινεί όχι τόσο, πόσοι με ακούν, αλλά ποιοι. Έχω συνειδητοποιήσει μετά από τριάντα χρόνια πνευματικών αναζητήσεων, ότι «όταν κάποιος είναι έτοιμος να τραγουδήσει, τότε θα βρει ένα τραγούδι» διαφορετικά, απλά προβάλει δικαιολογίες.
Ε.Κ. Έχετε κατά καιρούς συνεργαστεί με διάφορες μεγάλες προσωπικότητες; Θα θέλατε να αναφέρετε μερικές; Ποια σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;
Π.Μ. Ήμουν μέχρι τώρα πολύ τυχερός στη ζωή μου, γιατί όχι μόνο γνώρισα, αλλά και συνεργάστηκα αρκετά με μεγάλες προσωπικότητες. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζακ Υβ Κουστώ του οποίου έχω εκδώσει τα έργα στα ελληνικά, ο Χοσέ Σίλβα, με τον οποίο από το 1984 έως το 2000 είχα μια πολύ κοντινή σχέση που στην κυριολεξία σημάδεψε θετικά τη ζωή μου. Ο Uri Geller, ο μεγάλος ψυχιστής με τον οποίο από το 1992 όταν πρωτογνωριστήκαμε στο Παγκόσμιο Συνέδριο, όπου είχαμε διοργανώσει στο Ζάππειο Μέγαρο και ήταν καλεσμένος μας για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα, επικοινωνούμε συνέχεια. Έχω εκδώσει βιβλία του και έχουμε παρουσιάσει μαζί το σεμινάριο «Η Δύναμη Του Νου» στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 2004. Ο Deepack Chopra, ο σπουδαίος αυτός συγγραφέας, επιστήμονας – καθηγητής πανεπιστημίου, Ενδοκρινολόγος, ο επονομαζόμενος γκουρού της αγάπης, είναι μια σημαντική προσωπικότητα. Μαζί διοργανώσαμε τον Μάιο του 2000 το σεμινάριο «Ο Δρόμος Της Αγάπης» στην Ε.Ε.Δ.Ε. Το ίδιο καλοκαίρι φιλοξενήσαμε τον ίδιο και την οικογένεια του στην Κριτονού για μια εβδομάδα. Ο Chopra ήθελε μάλιστα να κάνει την Κριτονού παγκόσμιο κέντρο του, αλλά η επίθεση στους δίδυμους Πύργους το 2001 του άλλαξε τα σχέδια. Άλλες σημαντικές συναντήσεις ήταν ο Burt Golman, ο Bob Stone και ο David Furlong συγγραφείς και δάσκαλοι των οποίων έχω εκδώσει τα βιβλία και έχω διοργανώσει τα σεμινάρια. Ας μην ξεχάσω τον Κώστα Φωτεινό καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και ιδρυτή του Καφενείου -Σχολείου, κοντά στον οποίο μαθήτευσα επί 4 χρόνια. Τον Cristian Barnard γνωστό καρδιοχειρούργο, όταν τον έκανε επίτιμο δημότη στα Φάρσα της Κεφαλονιάς ο φίλος μου Άγγελος Μπενετάτος και όλο το βράδυ μιλούσαμε για τον Χοσέ Σίλβα που γνώριζε. Και άφησα για το τέλος έναν άνθρωπο που πραγματικά έχει αγγίξει την καρδιά μας με το μέγεθος της ψυχής του, τον συγγραφέα Ευγένιο Τριβιζά, τον οποίο γνωρίζω από το 1984 και θεωρώ πολύ μεγάλη προσωπικότητα.
-συνέντευξη στη Ειρήνη Κάρου
Σχολιάστε το άρθρο