Φυσικές, θεραπευτικές προσεγγίσεις για το ευερέθιστο έντερο

Το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου, το Σπαστικό Κόλον ή Σπαστική Κολίτιδα είναι έννοιες ταυτόσημες και χρησιμοποιούνται για να υποδηλώσουν την ίδια νοσολογική οντότητα. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες απ’ ότι σε άντρες (2 προς 1) και αυτό λόγω των γυναικείων ορμονών. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα συμπτώματα είναι χειρότερα κατά την διάρκεια της έμμηνου ρήσης.

Σαν πάθηση χαρακτηρίζει μία λειτουργική διαταραχή του εντέρου που μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετική εικόνα συμπτωμάτων (γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται και ως σύνδρομο). Συχνά γνωστό και ως «σπαστική κολίτιδα» αποτελεί μία πολύ συχνή διαταραχή, με παγκόσμια επίπτωση που φτάνει στο 10-20% του πληθυσμού. Αποτελεί μάλιστα την καλύτερα αναγνωρισμένη λειτουργική διαταραχή.

Το τελευταίο διάστημα από την πλευρά της Δυτικής Ιατρικής θεωρείται πάθηση που οφείλεται σε διαταραχή της μυϊκής δραστηριότητας του εντέρου. Σαφώς και πρόκειται για μία καλοήθη δυσλειτουργία του εντέρου, από την άποψη ότι δεν εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία πέραν μιας προοδευτικής πιθανής επιδείνωσης των συμπτωμάτων, τα οποία όμως επηρεάζουν την ποιότητα ζωής όσων πάσχουν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο.

Μπορεί να νοσήσουν όλες οι ηλικίες. Πιο συχνά όμως εμφανίζεται σε ανθρώπους ηλικίας 16-25, με τις γυναίκες να προσβάλλονται συχνότερα από τους άντρες. Πολλοί άλλοι παράγοντες θα επηρεάσουν την συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Από το πολιτισμικό υπόβαθρο κάθε λαού μέχρι τις διατροφικές ή συμπεριφοριστικές συνήθειες κάθε ατόμου.

Το σύνδρομο αυτό μπορεί πολύ εύκολα να το μπερδέψουμε με άλλες περισσότερο σοβαρές φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου ή αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ελκώδης κολίτιδα ή η νόσος του Crohn, κοιλιοκάκη (δυσανεξία στη γλουτένη), ακόμη και τον καρκίνο. Φυσικά, αυτό θα το επιληφθεί ο ειδικός ιατρός, αφού σταθμίσει το ιστορικό, την συμπτωματολογία, την κλινική εξέταση και τις λοιπές εργαστηριακές εξετάσεις, που πιθανώς θα χρειασθούν για να μπορέσει να αποκλείσει άλλες πιθανές παθολογικές οντότητες στην διαφοροδιάγνωση (όμως δεν χρειάζονται πάντα γιατί τα τρία πρώτα είναι αρκετά για να καταλήξει στην διάγνωση).

Τα συμπτώματα του συνδρόμου είναι χρόνια και ενοχλητικά και επιδρούν αρνητικά στην καθημερινότητα των ασθενών και στην ψυχολογία τους. Διαφέρουν από άτομο σε άτομο ως προς στον αριθμό (πολλά ή ελάχιστα) και ως προς την ένταση (έντονα ή όχι).

Σημαντικό είναι ότι οι ασθενείς με ευερέθιστο έντερο δεν παρουσιάζουν στην αντικειμενική εξέταση και στις διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις (ακτινολογικές, ενδοσκοπικές κλπ) καμία ένδειξη παθολογίας.

Τα κυριότερα είναι:

– Κοιλιακή δυσφορία ή πόνος υποτροπιάζων που υποχωρεί μετά τις κενώσεις

– Μετεωρισμός (φουσκώματα στην κοιλιά μετά από τα γεύματα ή καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας)

– Διαταραχές στον αριθμό των κενώσεων και στη σύσταση των κοπράνων (με προεξάρχουσα την διάρροια), την παρουσία ίσως βλέννας στις κενώσεις, με επείγουσα ανάγκη για κένωση του εντέρου ή αίσθημα ατελούς κένωσης και κωλικοειδή άλγη – όχι πάντα. Η δυσκοιλιότητα είναι επίσης συχνή, όπως συχνές είναι και οι εναλλαγές διάρροιας με δυσκοιλιότητα κατά περιόδους.

Υπάρχουν, δηλαδή, ασθενείς στους οποίους το προέχον σύμπτωμα είναι η διάρροια, και τα κωλικοειδή άλγη, ενώ άλλοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν ως κυρίαρχο σύμπτωμα τη δυσκοιλιότητα. Υπερκινητικότητα του εντέρου βορβορυγμοί, ερυγές και αέρια είναι συχνά.

Σε κάποιους ασθενείς, κυρίως στα άτομα που έχουν στρες, οι ημικρανίες, οι ταχυκαρδίες, οι εφιδρώσεις, οι έκτακτες συστολές, οι αρρυθμίες, η κόπωση, η μειωμένη ενεργητικότητα, οι διαταραχές του ύπνου κ.ά. είναι συχνά και συνυπάρχουν με τα προηγούμενα συμπτώματα.

Όσον αφορά το παθοφυσιολογικό υπόβαθρο της νόσου, φαίνεται ότι συμμετέχουν η γενετική προδιάθεση ενός ατόμου και περιβαλλοντολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες. Συχνά αναπτύσσεται μετά από επεισόδια λοιμώξεων του εντέρου (γαστρεντερίτιδες) από μικρόβια ή ιούς και τότε χαρακτηρίζεται και ως μεταλοιμώδες σύνδρομο, αλλά δεν είναι μεταδοτική σαν πάθηση.

Οι διατροφικές συνήθειες, οι διαιτητικοί παράγοντες, η ύπαρξη δυσανεξίας ή αλλεργίας σε τρόφιμα είναι σημαντικές, όπως και οι τοξικοί μεταβολίτες τροφών ή τα πρόσθετα (και όλα αυτά σε αντίθεση από ότι πιστεύει η δυτική ιατρική για τους διατροφικούς παράγοντες, τους οποίους δεν ενοχοποιεί σχεδόν καθόλου). Επιπλέον, απόδειξη είναι αφ’ ενός οι δίαιτες αποκλεισμού, βασιζόμενες στα test εντοπισμού αυτών των τροφών (οι τροφές που ευθύνονται διαφέρουν από άτομο σε άτομο και μπορεί να είναι όσπρια, λαχανικά, γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, καφές, σοκολάτα, ξηροί καρποί δημητριακά κτλ.) και αφ’ ετέρου οι υποαλλεργικές δίαιτες μπορεί να βοηθήσουν κάποιο ποσοστό ασθενών με ευερέθιστο έντερο (εάν φυσικά αποτελούν αιτιολογικό παράγοντα), που υποστηρίζουν αυτή την άποψη.

Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να αποφεύγονται οι τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα, αλλά και η ποσότητα τροφών που καταναλώνεται. Εάν διαπιστώσετε ότι ευθύνεται και αυτή, δοκιμάστε περισσότερα γεύματα με μικρότερη ποσότητα τροφής.

Από τους ψυχολογικούς παράγοντες, το στρες αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα εκδήλωσης του συνδρόμου. Μεγάλο ποσοστό ασθενών εμφανίζει παράλληλα διάφορες μορφές ψυχικών διαταραχών, όπως άγχος, κατάθλιψη, θυμό, υστερία, ψυχοσωματικές διαταραχές και άλλα ψυχολογικά ή και ψυχιατρικά νοσήματα. Το στρες, αν και δεν σχετίζεται άμεσα αιτιολογικά με το ευερέθιστο έντερο, προκαλεί όμως έξαρση των επεισοδίων και των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου σε ασθενείς που πάσχουν από το σύνδρομο.

Το παχύ έντερο συνδέεται με τον εγκέφαλο μέσω χιλιάδων νεύρων και όπως η καρδιά και οι πνεύμονες, ελέγχεται από το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα, το οποίο ανταποκρίνεται στο στρες. Στα άτομα με αυτό το πρόβλημα, το παχύ έντερο ανταποκρίνεται ακόμα και στο παραμικρό στρεσογόνο ερέθισμα. Το στρες ωθεί το μυαλό να έχει μεγαλύτερη επίγνωση των ερεθισμάτων που λαμβάνει το έντερο και κάνει το άτομο να εκλαμβάνει αυτά τα ερεθίσματα ως δυσάρεστα. Γι’ αυτόν το λόγο οι ασθενείς αντιμετωπίζουν δυσάρεστους κοιλιακούς πόνους σε στιγμές άγχους /στρες.

Η κινητικότητα και η εκκριτική ικανότητα του εντέρου είναι διαταραγμένη και αρκετές φορές υφίσταται σπλαχνική υπερευαισθησία (μεγεθύνεται το αίσθημα του πόνου). Δεν υπάρχει κοινή αιτιολογία για όλους τους πάσχοντες, όπως διαφαίνεται. Στους μηχανισμούς που θεωρούνται ότι συμμετέχουν στην παθοφυσιολογία παίζει ρόλο η σεροτονίνη στο γαστρεντερικό, μια ουσία απαραίτητη στην επικοινωνία μεταξύ εντερικού νευρικού και κεντρικού νευρικού συστήματος, συμβάλλοντας έτσι στη φυσιολογική εντερική λειτουργία. Από αυτήν την άποψη θεωρείται σαν μια κατάσταση που προέρχεται από κακή λειτουργία του άξονα εγκεφάλου-εντέρου που έχει ως αποτέλεσμα την παθολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος του εντέρου.

Κατά την γνώμη μας, από την εμπειρία μας και την εμπειρία άλλων συναδέλφων, σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της συμπτωματολογίας παίζει η ανατροπή της φυσιολογικής οικολογίας των μικροοργανισμών του εντέρου, αυτό που ονομάζουμε «φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου», τους γαλακτοβάκιλους δηλαδή και την ανάπτυξη επιβλαβών παθογόνων μικροοργανισμών, κυρίως μυκήτων, μετά από την λήψη αντιβιώσεων.

Σημείωση: Τα αντιβιοτικά που σκοτώνουν τα μικρόβια (αντιμικροβιακά) δεν έχουν την ίδια θανατηφόρο δράση στους μύκητες, τους αφήνουν ανεπηρέαστους, καθότι για τους μύκητες υπάρχουν ειδικά αντιβιοτικά που τα ονομάζουμε αντιμυκητιασικά και αυτά πάλι δεν σκοτώνουν τα μικρόβια.

Στην ίδια αιτία οφείλονται οι συχνές μυκητιασικές κολπίτιδες, που εμφανίζονται μετά την αντιβίωση στις γυναίκες. Αυτές γίνονται αντιληπτές λόγω της αλλαγής των εκκρίσεων των υγρών του κόλπου και που φυσικά ποτέ δεν συμβαίνουν μόνες τους, συνυπάρχοντας πάντα με την αλλαγή της χλωρίδας του εντέρου που δεν φαίνεται άμεσα, αλλά μετά από αρκετό διάστημα με την εμφάνιση της συμπτωματολογίας από την Σπαστική Κολίτιδα του εντέρου. Αυτό ονομάζεται «δυσβίωση του εντέρου» και συνυπάρχει σε πολύ μεγάλο ποσοστό σε ασθενείς με το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου.

Είναι απόλυτα λογικό να συμβαίνει αυτό γιατί όταν παίρνουμε αντιβιοτικά για να σκοτώσουμε τους παθογόνους μικροοργανισμούς που μας δημιούργησαν μία λοίμωξη, σκοτώνουμε ταυτόχρονα και πληθυσμούς φιλικών βακτηριδίων (γαλακτοβακίλων της χλωρίδας του εντέρου και του κόλπου) που έχει σαν αποτέλεσμα να απογυμνώνονται μεγάλες περιοχές στον κόλπο και στο έντερο από τα σκοτωμένα φιλικά βακτηρίδια και οι μύκητες που υπάρχουν σε μικρούς πληθυσμούς στο έντερο και τον κόλπο, βρίσκουν ευκαιρία να εποικήσουν τις άδειες αυτές περιοχές, πολλαπλασιάζονται αυξάνοντας τους πληθυσμούς των, ανατρέποντας έτσι την ισορροπία των μικροοργανισμών του εντέρου με τελικό αποτέλεσμα την εμφάνιση της συμπτωματολογίας.

Η κατάχρηση της χορήγησης αντιβιοτικών μαζί με την ανεξέλεγκτη λήψη χωρίς συνταγή από τον οποιονδήποτε, γιατί νομίζει ότι τα χρειάζεται, λόγω της ελεύθερης χορήγησης από τα φαρμακεία, εκτός από τα ανθεκτικά μικρόβια πιθανώς αύξησε και τα άτομα που πάσχουν από το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου.

Αναλογιστείτε, επίσης, ότι υπολείμματα αντιβιοτικών υπάρχουν και στο κρέας των ζώων που καταναλώνουμε, γιατί και εκεί γίνεται κατάχρηση στη χορήγηση τους, με τελικούς αποδέκτες και θύματα εμάς.

Μία άλλη πιθανή αιτία είναι η υπερκατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων και «γλυκών», καθώς και ορμονικών σκευασμάτων. Όλα βοηθούν στην υπερανάπτυξη των μυκήτων.

Θεραπευτική αντιμετώπιση

Από την Δυτική Ιατρική χρησιμοποιούνται:

-Σπασμολυτικά, που εμποδίζουν τις συνεχείς συσπάσεις του εντέρου

-Αντικαταθλιπτικά ή Αγχολυτικά φάρμακα

-Αντιδιαρροϊκά για τον έλεγχο των διαρροιών

-Για την Δυσκοιλιότητα, μπορεί να σας δοθεί κάποιο υπακτικό. Η πιο συνηθισμένη αιτία δυσκοιλιότητας είναι τα φάρμακα στα άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας.

-Ψυχοφάρμακα προκαλούν έντονη δυσκοιλιότητα ελαττώνοντας την κινητικότητα του εντέρου.

-Διουρητικά και αντιυπερτασικά έχουν παρόμοιες παρενέργειες, καθώς και αντι-όξινα για την αντιμετώπιση του έλκους. Θα πρέπει να γίνεται αλλαγή του φαρμάκου όπου είναι εφικτό.

Η δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζεται, σύμφωνα με την Φυσικοπαθητική, με την αύξηση των φυτικών ινών, με την προτίμηση τροφών με ανεπεξέργαστους υδατάνθρακες, με το να πίνει ο ασθενής άφθονο νερό και να ασκείται. Το ψύλλιο μπορεί να βοηθήσει.

Τα καθαρτικά καλό είναι να αποφεύγονται, επειδή το έντερο τα συνηθίζει και συνεχώς απαιτεί μεγαλύτερες δόσεις, για να ενεργοποιηθεί. Αθώα καθαρτικά δεν υπάρχουν.

Τεχνικές χαλάρωσης για τη μείωση των αλγών

Θεραπεία  Βιοσυντονισμού  Βιοαναδρόμησης

Ο βιοσυντονισμός αποκαθιστά σε μεγάλο βαθμό της μεταβολές που αφορούν συνολικά ολόκληρη την ενεργειακή υποδομή του σώματος. Συγκεκριμένα, στο βιοσυντονισμό συμβαίνουν τα εξής: όλοι μας εκπέμπουμε ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες. Όταν έχουμε διαταραχή σε σωματικό, ψυχικό ή νοητικό επίπεδο, η συχνότητά μας αυτή απορρυθμίζεται και δυσκολεύει την ανάρρωση.

Με τον βιοσυντονισμό προσλαμβάνονται οι ιδιαίτερες, προσωπικές ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις του σώματος, μέσω ηλεκτροδίων. Στη συσκευή, οι δονήσεις αυτές τροποποιούνται: οι υγιείς δονήσεις ενισχύονται, ενώ οι παθολογικές αντιστρέφονται ή εξασθενούν. Στη συνέχεια, επιστρέφονται στο σώμα με τη μορφή θεραπευτικών ταλαντώσεων. Έτσι, η συσκευή αλληλεπιδρά με το σώμα, χωρίς η ίδια να παράγει καμία μορφή ενέργειας.

Ομοιοπαθητική

H ομοιοπαθητική είναι μια ολιστική θεραπευτική μέθοδος. Με την κατάλληλη αγωγή -που είναι πάντοτε εξατομικευμένη- μπορούν να υποχωρήσουν και τα πεπτικά ενοχλήματα.

Ο Ρόλος του Βελονισμού στην Αντιμετώπιση της Πάθησης

Ο βελονισμός είναι μια μέθοδος που ενδυναμώνει τον οργανισμό για να βελτιώσει τις θεραπευτικές δυνάμεις του και γενικά τη λειτουργική του κατάσταση. Αυτό γίνεται με την τοποθέτηση βελονών σε πολύ συγκεκριμένα σημεία.

Πώς ενεργεί ο Βελονισμός;

Η κλασσική εξήγηση της κινέζικης φιλοσοφίας είναι ότι ενεργειακά κανάλια (μεσημβρινοί) ρέουν εντός του σώματος και στην επιφάνεια του. Είναι σαν ποταμοί που τρέχουν διαμέσου του σώματος αρδεύοντας και διατρέφοντας τους ιστούς. Μια διακοπή στην κίνηση αυτών των ενεργειακών ποταμών είναι σαν ένα φράγμα που πλημμυρίζει τους άλλους ιστούς.

Οι μεσημβρινοί μπορεί να επηρεασθούν βελονίζοντας τα σημεία βελονισμού. Οι βελόνες ξεμπλοκάρουν τις αποφράξεις και αποκαθιστούν την ομαλή ροή δια μέσου των μεσημβρινών. Οι θεραπείες βελονισμού μπορούν έτσι να βοηθήσουν τα όργανα του σώματος στις δυσλειτουργίες πέψης, αφομοίωσης και παραγωγής ενέργειας.

Η μοντέρνα, επιστημονική άποψη είναι ότι βελονίζοντας τα σημεία βελονισμού ερεθίζουμε το νευρικό σύστημα να απελευθερώσει χημικές ουσίες στους μυς, στη σπονδυλική στήλη και τον εγκέφαλο. Αυτές οι χημικές ουσίες είτε θα μειώσουν την αίσθηση του πόνου είτε θα προκαλέσουν την απελευθέρωση άλλων χημικών ουσιών και ορμονών, οι οποίες επηρεάζουν το ίδιο το εσωτερικό αυτορρυθμιστικό σύστημα του οργανισμού. Τέτοιες ουσίες είναι οι ενδορφίνες (που είναι ενδογενώς παραγόμενες ουσίες που επιδρούν στην μείωση του Πόνου) και η Σεροτονίνη (επιδρά σαν αντικαταθλιπτικό  αγχολυτικό σε επίπεδο Κεντρικού Νευρικού Συστήματος).

Η βελτιωμένη ενεργειακή και βιοχημική ισορροπία του οργανισμού που προκαλείται από το βελονισμό έχει σαν αποτέλεσμα να διεγείρει τις φυσικές θεραπευτικές ικανότητες του οργανισμού και να προάγει την σωματική και ψυχική ευεξία. Ο βελονισμός βοηθά στις δυσλειτουργίες πέψης και μειώνει την αίσθηση του πόνου .

Δράσεις του Βελονισμού στην Πάθηση

Ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει: προσφέροντας αποτελεσματική θεραπεία του στρες, το οποίο πυροδοτεί το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, κινητοποιώντας το έντερο, μειώνοντας τους μυϊκούς σπασμούς και τον πόνο, διευκολύνοντας τη μυϊκή χαλάρωση.

Τα βότανα που ανακουφίζουν

Επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι ορισμένες διαλυτές ίνες, όπως αυτές του ψυλλίου (αλλά όχι αυτές που τρώμε στο πρωινό με τα δημητριακά μας) και σπασμολυτικά φάρμακα, που βασίζονται στην ουσία «υοσκίνη» (hyoscine) και κυκλοφορούν για δεκαετίες στα φαρμακεία, προσφέρουν ανακούφιση από τα συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου.

Ωστόσο, τις «κορυφαίες επιδόσεις» παρουσίασε το αιθέριο έλαιο της ταπεινής μέντας. Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου, το αιθέριο έλαιο μέντας αποδεικνύεται αποτελεσματικότερο από τα σύγχρονα φάρμακα. Ένας στους 11, περίπου, ασθενείς παρουσίασε βελτίωση χάρη στις ίνες, ένας στους πέντε με λήψη υοσκίνης, αλλά ένας στους 2,5 αν λάμβανε αιθέριο έλαιο μέντας.

Τα αποτελέσματα αυτά κρίνονται ιδιαίτερα θετικά για τους ασθενείς, καθώς σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορούμε να υιοθετήσουμε ξανά με ασφάλεια φυσικούς τρόπους αντιμετώπισης του συνδρόμου και με χαμηλό, μάλιστα, κόστος.

Διώξτε το φούσκωμα και τα αέρια

Φτιάξτε αφέψημα από δυόσμο, χαμομήλι, άνηθο, μελισσόχορτο, βασιλικό ή μάραθο ή αναμείξτε φρεσκοκομμένο τζίντζερ και σπόρους μάραθου σε ζεστό νερό. Τα πικρά βότανα βοηθούν στην ανακούφιση από τα αέρια και τον τυμπανισμό. Μπορείτε να τα δοκιμάσετε μεμονωμένα ή και να τα συνδυάσετε.

Γλυκάνισο (έγχυμα). Οι σπόροι του γλυκάνισου δρουν ως σπασμολυτικό και ως ήπιο καθαρτικό. Δόση: 1 κουτ. γλ σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό. Εναλλακτικά, μασήστε 5-6 σπόρους γλυκάνισου μετά το γεύμα.

Αγκινάρα (αφέψημα). Παραδοσιακά, τα φύλλα της άγριας αγκινάρας είναι γνωστά για τις χωνευτικές τους ιδιότητες. Δόση: 1 κουτ. γλ. σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο χωρίζετε σε τρεις δόσεις την ημέρα, πριν το φαγητό.

Πικραλίδα (αφέψημα). Οι ρίζες και τα φύλλα της πικραλίδας δρουν μαλακτικά, διευκολύνοντας τη διαδικασία της πέψης. Δόση: 1/2 κουτ. γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.

Απαλλαγείτε από τις καούρες

Οι καούρες είναι ένα από τα συνήθη συμπτώματα της δυσπεψίας και του ευερέθιστου εντέρου. Τα παρακάτω αφεψήματα μπορούν να σας ωφελήσουν:

Mέντα (έγχυμα). H μέντα αυξάνει τις εκκρίσεις των πεπτικών υγρών και χαλαρώνει του μυς του εντέρου. Ανακουφίζει από τον πόνο του εντέρου, τον τυμπανισμό και τις καούρες (μην τη δοκιμάσετε, όμως, εάν κάνετε ομοιοπαθητική). Δόση: Bράστε 2-4 κουτ. γλ. σε1 λίτρο νερό. Μπορείτε να πιείτε 2-3 ποτήρια την ημέρα, πριν το φαγητό.

Δυόσμος (αφέψημα). O δυόσμος δρα χαλαρωτικά και ανακουφίζει από το αίσθημα καύσου. Δόση: (όπως η μέντα).

Ανακουφιστείτε από τον πόνο

O πόνος στην κοιλιά είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα τόσο της δυσπεψίας όσο και του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου.

Mάραθος (έγχυμα). O μάραθος έχει μαλακτική και χαλαρωτική δράση. Ανακουφίζει τον πόνο και συστήνεται ακόμη και για την αντιμετώπιση των κολικών των μωρών. Δόση: 1 κουτ. γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.

Mελισσόχορτο (αφέψημα). Το βότανο αυτό θεωρείται καλή επιλογή για όσους έχουν συχνά πόνο στο στομάχι, κυρίως όταν στενοχωριούνται ή έχουν άγχος. Δόση: 1 κουτ. γλ. σε ένα ποτήρι νερό, μοιρασμένο σε μία δόση το πρωί και μία το βράδυ, πριν το φαγητό.

Οδηγίες χρήσης των βοτάνων

Αφέψημα: Βράζετε το βότανο μαζί με το νερό.

Έγχυμα: Μουλιάζετε το βότανο σε βραστό νερό.

Kουτ. γλ : Κουταλάκι του γλυκού

Kουτ. σ. : Κουταλιά της σούπας

Διατροφή

Η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου.

H δίαιτα που πρέπει να ακολουθηθεί εξαρτάται από τα συμπτώματα. Αν υπάρχει συχνά διάρροια, είναι σκόπιμο να μειωθούν οι τροφές που περιέχουν πολλές φυτικές ίνες.

Αντίθετα, σε περιπτώσεις που το σύνδρομο εκδηλώνεται με επίμονη δυσκοιλιότητα, η λήψη με μέτρο τροφών που περιέχουν φυτικές ίνες είναι απαραίτητη. Τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες είναι η βρόμη, το ψωμί ολικής αλέσεως, τα φρούτα και τα λαχανικά.

Υιοθετώντας μακροχρόνια σωστές διατροφικές συνήθειες

Η καλή διατροφή και η καταπολέμηση του στρες είναι τα κλειδιά για την καλή λειτουργία του εντέρου και για καλύτερη ποιότητα ζωής.

Τα καθημερινά γεύματα πρέπει να είναι μικρά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να περιέχουν τροφές που δεν διεγείρουν το έντερο, κάθε μπουκιά να μασιέται καλά και το περιβάλλον να είναι ήρεμο. Συνήθως, τα βραστά κολοκύθια, το μαρούλι, τα καλοβρασμένα χόρτα και οι κομπόστες φρούτων γίνονται ανεκτά χωρίς πρόβλημα.

Τηρήστε, όσο μπορείτε, τις ώρες των γευμάτων (πρωινό, γεύμα κλπ.). Με αυτό τον τρόπο, βοηθάτε στη ρύθμιση της λειτουργίας του εντέρου.

Η χρήση προβιοτικών (προϊόντων που περιέχουν ζωντανά ή εξασθενημένα βακτήρια) έχει θετική επίδραση στο έντερο. Τα προβιοτικά είναι μικροοργανισμοί που αποκαθιστούν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, η οποία διαταράσσεται λόγω της κακής διατροφής, του στρες και της κατάχρησης αντιβιοτικών. Θα τα βρείτε στο παραδοσιακό γιαούρτι, και σε συμπληρώματα διατροφής.

Ο παρακάτω κατάλογος αναφέρει τροφές που προκαλούν διαταραχές στο έντερο στα άτομα με Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου

*Δημητριακά (καλαμπόκι, σιτάρι)

*Γαλακτοκομικά

*Καφεΐνη (καφές, τσάι, αναψυκτικά τύπου cola)

*Εσπεριδοειδή

*Πατάτα

*Κρεμμύδι

*Κόκκινο κρέας

*Τηγανιτά

*Τεχνητά Γλυκαντικά

Ας δούμε τώρα πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το έντερό μας:

*Πίνουμε 8-10 ποτήρια νερό την ημέρα

*Τρώμε πάντα σαλάτα με το μεσημεριανό μας

*Καταναλώνουμε πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά

*Αντικαθιστούμε όλα τα ανεπεξέργαστα προϊόντα με τα αντίστοιχα ολικής αλέσεως

*Μασάμε καλά το φαγητό μας (18-20 φορές τη μπουκιά)

*Τρώμε σε τακτά χρονικά διαστήματα

*Καταναλώνουμε προβιοτικά προϊόντα

*Αθλούμαστε

Σε σχέση με τον ψυχολογικό παράγοντα, αποφύγετε πρόσωπα και καταστάσεις που σας φορτίζουν αρνητικά και βρείτε δραστηριότητες που δίνουν σκοπό στη ζωή σας. Ενταχθείτε σε προγράμματα άσκησης. Η συστηματική, σωματική δραστηριότητα, βοηθούν στην κινητικότητα και την καλή λειτουργία του εντέρου. Καταπολεμήστε το στρες. Οι πεπτικές ενοχλήσεις συχνά είναι εντονότερες όταν βιώνουμε καταστάσεις στρες.

Σημείωση  Παρατήρηση: Τα αναφερόμενα στο άρθρο είναι στοιχεία που αναφέρονται και απορρέουν από την σχετική βιβλιογραφία με σκοπό την ενημέρωση. Κατ’ ουδένα τρόπο αποτελούν συμβουλές ή οδηγίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτική αντιμετώπιση προβλημάτων. Αν έχετε πρόβλημα υγείας παρακαλούμε να συμβουλευθείτε κάποιον ειδικό που θα αναλάβει την θεραπεία του και θα έχει την ευθύνη της θεραπευτικής προσέγγισης.   

-Ματίνα Χρονοπούλου BSc., N.D., Ph.D., Δρ. Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής

-Λιάπης Ιωάννης, Ιατρός, Νευρολόγος, Ψυχίατρος, Βελονιστής