Το amla θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά και ιερά δέντρα της Ινδικής μυθολογίας. Είναι επίσης ένα από τα σημαντικότερα ιαματικά φυτά, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα ευρύτατα στον τομέα της κλινικής ιατρικής.
Η θεραπευτική χρήση των φυτών στις διάφορες ασθένειες, είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται από τα αρχαία χρόνια. Γεγονός είναι ότι τα περισσότερα φάρμακα προέρχονται, άμεσα ή έμμεσα, από φυτικές πηγές. Το amla είναι ένα από τα πλέον σημαντικά ιαματικά φυτά που χρησιμοποιείται σήμερα ευρύτατα στον τομέα της κλινικής ιατρικής και ανήκει στην οικογένεια των Euphorbiaceae.
Το amla, κοινά γνωστό και ως «ινδικό φραγκοστάφυλο», είναι γηγενές φυτό στην Ινδία. Το χρησιμοποιούσαν από τα πανάρχαια χρόνια στην Ινδία και στην Ανατολή ως πολύτιμο συστατικό διαφόρων φαρμάκων. Οι αγιουρβεδικοί γιατροί χρησιμοποιούν διάφορα σανσκριτικά συνώνυμα για το φρούτο αυτό, που σημαίνουν «διατηρητής, υποστηρικτής, παροχέας», το φρούτο μέσα στο οποίο διαμένει η θεά της ευημερίας.
Το amla θεωρείται σημαντικό και ιερό δέντρο της Ινδικής μυθολογίας. Το δέντρο λατρευόταν ως μητέρα γη και πιστεύεται ότι αποτελούσε τη βασική τροφή για το ανθρώπινο είδος, μιας και οι καρποί του είναι εξαιρετικά θρεπτικοί. Ο Katrik Mahatma και ο Vrakamundi διέταξαν την επίσημη λατρεία του δέντρου, ενώ τα φρούτα και τα λουλούδια του επίσης χρησιμοποιούνται στο Himachal Pradesh για λατρευτικούς λόγους. Το δέντρο λατρεύεται επίσης στο Kartik, ως σύμβολο καλής τύχης και αγνότητας. Κατά τη διάρκεια του λιμού του Hissar στη διετία 1939-40, το φρούτο χρησιμοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στους ανθρώπους για τη θεραπεία του σκορβούτου.
Περιγραφή του φυτού
Η Emblica officinalis είναι ένα μικρό είδος δέντρου που φύεται αποκλειστικά στην Ινδία, στην Κεϋλάνη, στη Μαλάγια και στην Κίνα. Στην Ινδία το συναντάμε αυτοφυές ή να καλλιεργείται σε ολόκληρη την τροπική περιοχή, από τους πρόποδες των Ιμαλάϊων μέχρι και σε ύψος1.000 μέτρων. Στο Ντεκάν, στα θαλάσσια παράλια, και στο Κασμίρ, το δέντρο είναι πολύ συνηθισμένο να συναντάται μέσα στα ποικίλα φυλλοβόλα δάση της Ινδίας, τα οποία εκτείνονται σε ύψος μέχρι και4.500 μέτρωνπάνω στους λόφους, ενώ πολύ συχνά καλλιεργείται στους κήπους και στις αυλές των σπιτιών. Στην καλλιέργεια είναι επίσης γνωστός ένας τύπος του ίδιου δέντρου που όμως, συγκριτικά με το άγριο φυτό, παράγει φρούτα μεγαλύτερου μεγέθους. Πρόκειται για μικρό ή μεσαίου μεγέθους φυλλοβόλο δέντρο με λείο, πρασινωπό, γκρίζο, φολιδωτό φλοιό, πάχους 10-20 εκατοστών. Έχει πυκνό και μακρύ φύλλωμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από μικρά, στενόμακρα φυλλαράκια, κατανεμημένα σαν πούπουλα πουλιού ή ψαροκόκκαλο και έχουν τη χαρακτηριστική μυρωδιά του λεμονιού. Τα λουλούδια του είναι μικρά, μονογενή και έχουν πρασινοκίτρινο ή ανοικτό πράσινο χρώμα. Το φρούτο όταν είναι άγουρο έχει πράσινο χρώμα, το οποίο σταδιακά κιτρινίζει, και όταν ωριμάσει γίνεται ανοικτό ή σκούρο κόκκινο.
Ο καρπός του είναι σφαιροειδής, διαμέτρου περίπου 1/2 ίντσα, σαρκώδης και αποτελείται από 6 λοβούς, οι οποίοι περιέχουν μέσα τους έξι τριγωνικούς σπόρους. Οι σπόροι είναι σκληροί, γωνιώδεις και καφέ χρώματος. Πολλαπλασιάζεται συνήθως με εκβλαστήσεις. Το φυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην παγωνιά και στην ξηρασία. Το δέντρο φυτεύεται σε συστάδες και κλαδεύεται, πράγμα που συμβάλλει στην ανάπτυξή του. Τα άνθη εμφανίζονται συνήθως τις ζεστές εποχές και τα φρούτα ωριμάζουν τους χειμωνιάτικους μήνες. Σε μερικές περιοχές του Madra, η ανθοφορία παρατηρείται τον Ιούλιο καθώς και το Φεβρουάριο.
Φαρμακολογική δράση
– Φρούτα: Έχουν καθαρκτικές, χωνευτικές, διουρητικές, τονωτικές, δροσιστικές ιδιότητες, χρησιμοποιούνται στο στομαχόπονο. Το πράσινο φρούτο είναι εξαιρετικά όξινο, ενώ το ξερό φρούτο είναι ξινό και στυπτικό.
– Φλοιός: Έχει στυπτικές ιδιότητες.
– Άνθη: Τα άνθη έχουν δροσιστικές ιδιότητες.
– Phylum bin: ο πολτός του φρούτου ενισχύει τη δράση της αδρεναλίνης -In vivo και In vitro-. Το εκχύλισμα του φρούτου θεωρείται αντιβακτηριακό και αντιικό.
Εκτός των παραπάνω, το φυτό E. Officinalis έχει πεπτικές, καθαρκτικές ιδιότητες, ρυθμίζει τη γαστρική οξύτητα, είναι σπερματογόνο, προάγει τη δημιουργία ερυθρών αιμοσφαιρίων, είναι αποχρεμπτικό, αντιφλεγμονώδες, δυναμωτικό, τονωτικό, αφροδισιακό, νευρο-τονωτικό, και έχει ομοιοστατική δράση.
Σερμπέτι από amla
Το σερμπέτι από amlah είναι ένα υγιεινό ρόφημα που ενεργεί ως καθαρκτικό και διουρητικό. Για την παρασκευή του χρειάζεστε:
– Χυμό amlah: 4 κουταλάκια του γλυκού
– Ζάχαρη: 3 κουταλάκια του γλυκού ή όσο προτιμάτε (ανάλογα εάν το θέλετε περισσότερο ή λιγότερο γλυκό)
– Νερό: 16 ουγγιές (1.5 λίτρα)
Ενδείξεις (χρήσεις): Σύμφωνα με τις αναφορές της χημικής βιβλιογραφίας, το χρησιμοποιούσαν στις παρακάτω ασθένειες: Αιμορραγία, αιμορροΐδες, αναιμία, ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα), ιλίγγους, παχυσαρκία, κάθε τύπου διαβήτη, υπεροξύτητα, εκζέματα, ψωρίαση, πεπτικό έλκος, υπερχοληστερολαιμία, πυρετό, χρόνιες κολπικές μολύνσεις, βραχνάδα, πονόλαιμο, φλεγμονές, ηπατίτιδα Β, μη ειδική ουρηθρίτιδα, στειρότητα, ουλίτιδα, γλαύκωμα, διάρροια, δυσκοιλιότητα, συρίγγια, τριχόπτωση, φωνητικά προβλήματα, μελάνωμα, φλεγμονές των πνευμόνων και των ματιών.
Το φρούτο χρησιμοποιείται συνήθως στην αντιμετώπιση της αίσθησης του καψίματος σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, και στην ανορεξία, σε ουρητικές διαταραχές, στο ευερέθιστο έντερο, στην τοξικότητα του αίματος, και στη δίψα. Οι σπόροι κονιορτοποιούνται και χρησιμοποιούνται στο άσθμα και στη βρογχίτιδα. Το ξερό φρούτο χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αιμορραγίας, διάρροιας, δυσεντερίας, στην αναιμία (μαζί με σίδηρο), στον ίκτερο και στη δυσπεψία. Σε περιπτώσεις οξείας δυσεντερίας, χορηγείται ως σιρόπι μαζί με χυμό λεμονιού. Όπως αναφέρουν οι πηγές, μαζί με triphala είναι καλό ως καθαρκτικό, για την αντιμετώπιση του πονοκέφαλου, τη δυσπεψία, τη δυσκοιλιότητα, τις αιμορροΐδες και το διογκωμένο συκώτι. Ο χυμός της φλούδας του φυτού σε συνδυασμό με μέλι και τουρμεκίνη (turmeric) συστήνονται σε περιπτώσεις γονόρροιας, γαστρίτιδας, αποχρωματισμό ή απώλεια των μαλλιών, γενική αδυναμία, απώλεια των ιστών, ταχυκαρδία, ενώ παράλληλα αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό παράγοντα, αποδεδειγμένο ρυθμιστή του ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύει από την τοξικότητα των βαρέων μετάλλων.
Συστατικά: Σίδηρος, Ασβέστιο, Μαγνήσιο, Πυρίτιο, bi 2, c.k.: ο πολτός φρούτου, ανά100 γραμμάρια, περιέχει: υγρασία 81%, πρωτεΐνες 5%, λίπος 1%, ανόργανα στοιχεία 7 96, φυτικές ίνες 3.4%, υδατάνθρακες 14%, ασβέστιο 05 96, ποτάσσιο 02 96 και σίδηρο 1/2mg. Επίσης, ανά 100 γραμμάρια: νικοτινικό οξύ 2mg και βιταμίνη C 600mg. Το φρούτο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη. Το φρέσκο amla περιέχει περίπου 20 φορές περισσότερη βιταμίνη C από το χυμό του πορτοκαλιού, ενώ η αντισκορβουτική του αξία ισοδυναμεί σε 1-2 πορτοκάλια. Το ξερό φρούτο περιέχει τανίνες και 3-4 κολλοειδή συμπλέγματα. Οι σπόροι περιέχουν μη εξαερούμενο έλαιο, φωσφολιπίδια και ποσότητα αιθέριου ελαίου μαζί με λινολενικό, ολεϊκό οξύ και παλμιτικά οξέα. Πρωτεϊνολυτικό.
Επιμέλεια: Σοφία Παπαδοπούλου, Χημικός – Πρόεδρος της ΕΛ.Ε.Μ.Ε.Ε.Α. (Ελληνική Εταιρεία Μελέτης & Εφαρμογής της Επιστήμης Ayurveda), Πρόεδρος της Ayurveda Hellas ΑΕ
Σχολιάστε το άρθρο